Θάλασσα. Ο ιδανικός παραθεριστικός προορισμός για μικρούς και μεγάλους. Γιατί είτε μέσα στο νερό είτε έξω, στην παραλία, όλες οι ηλικίες ανεξαιρέτως χαλαρώνουν και παίζουν «τα δικά τους» παιχνίδια.

Καλοκαίρι, ήλιος, θάλασσα, άμμος. Παιχνίδι. Κουβαδάκια, τσουγκράνες, κοχύλια, πετρούλες, μάσκες, βατραχοπέδιλα, αλλά και μπάλες και ρακέτες. Ο κόσμος των παιδιών. Ένας κόσμος γεμάτος παιχνίδι, κίνηση, δράση, εκτόνωση, φωνές και γέλια. Η παραλία και η θάλασσα είναι εικόνες εξαιρετικά ελκυστικές για τα παιδιά. Εδώ θα βρουν την ευκαιρία να κολυμπήσουν, να παίξουν, να συναναστραφούν άλλα παιδιά, αλλά και τους γονείς, θα νιώσουν ελεύθερα και θα έρθουν πολύ κοντά στη φύση. Πρόκειται για μια από τις πιο εποικοδομητικές περιόδους στη ζωή όλων, παιδιών και γονιών, γι’ αυτό εκμεταλλευθείτε τη. Το όφελος θα είναι τεράστιο και πολύπλευρο και για τις δύο πλευρές. Όπως λέει η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου, το παιδί κοντά στη θάλασσα βιώνει ένα υπέρτατο αίσθημα ελευθερίας, χαλάρωσης, ηρεμίας και εμπιστοσύνης στον εαυτό του καθώς βλέπει χρόνο με το χρόνο τις επιδόσεις του σε σχέση με το υγρό στοιχείο ή τις αθλοπαιδιές της παραλίας να βελτιώνονται. Παρακάτω, με τη βοήθεια της κ. Καππάτου, θα δούμε σε ποια παιχνίδια στην παραλία ανταποκρίνονται τα παιδιά ανά ηλικιακές ομάδες και πώς πρέπει να τα χειρίζονται οι γονείς.

Μέχρι 2 ετών
Για τα παιδιά που βρίσκονται γύρω στο πρώτο έτος ηλικίας αυτή ίσως είναι και η πρώτη επαφή με τη θάλασσα, η πρώτη γνωριμία. Η εικόνα της παραλίας με την άμμο και το νερό φαντάζουν πολύ ελκυστικά στα μάτια τους, αλλά και ξένα συγχρόνως. Περίεργα. Σ’ αυτή την περίπτωση, η επαφή του παιδιού με τη θάλασσα πρέπει να είναι μικρής διάρκειας. Ο στόχος εδώ είναι να εξοικειωθεί το παιδί με το υγρό στοιχείο. Κάτι που δεν είναι δύσκολο βέβαια να συμβεί σ’ αυτή τη φάση, μόνο που η όλη διαδικασία πρέπει να γίνει σταδιακά. Τα παιδιά άλλωστε έχουν από τη φύση τους μια ειδική σχέση με το νερό αφού επί εννέα μήνες φιλοξενούνταν σε υγρό περιβάλλον στην κοιλιά της μητέρας τους. Το παιδί λοιπόν θα εξοικειωθεί πάλι με το νερό, αλλά θέλει τον τρόπο του. Καθίστε στην αρχή μαζί στην παραλία και παίξτε με τα βότσαλα. Πλατσουρίστε με το νερό. Και έπειτα, επιχειρήστε να μπείτε περισσότερο μέσα στο νερό. Αν αρχίσει να κλαίει, βγείτε έξω και σε λίγο αρχίστε πάλι το παιχνίδι. Μια νέα προσπάθεια να μπείτε στο νερό ίσως τώρα γίνει καλύτερα αποδεκτή. Επίσης, επιλέξτε ώρες που στην παραλία δεν υπάρχει κοσμοπλημμύρα. Ήσυχα και ήρεμα, το παιδί δεν θα αργήσει να λατρέψει την αίσθηση του νερού στο σώμα του. Μη φύγετε αμέσως μόλις βγείτε από τη θάλασσα, αλλά ασχοληθείτε με παιχνίδια που θα επινοήσετε εκεί στην ακροθαλασσιά και θα φέρουν το παιδί σε επαφή με τη φύση και τις αισθήσεις του.

2-5 χρονών
Σ’ αυτή την ηλικία για τα παιδιά τη μερίδα του λέοντος έχει η παραλία και ο μικρός θησαυρός που προσφέρει με κουβαδάκια, κατασκευές στην άμμο και τα βότσαλα. Ενθουσιάζονται να μεταφέρουν νερό, να αγγίζουν αυτά που βλέπουν και να ανακαλύπτουν. Βέβαια, τα παιδιά μέχρι τριών ετών χρειάζονται αδιάλειπτη επίβλεψη και δεν μπορούν να λειτουργήσουν αυτόνομα. Από τριών και πάνω όμως και μέχρι πέντε στην κυριολεξία εκστασιάζονται με τα παιχνίδια ανάμεσα σε νερό και παραλία. Συνδράμετέ τα στο παιχνίδι τους, επινοήστε τρόπους να το εμπλουτίσετε, βοηθήστε τα στις κατασκευές τους και μην ασχολείστε για λίγη ώρα με τα δικά σας. Τα παιδιά θα εκτιμήσουν το γεγονός ότι μοιράζεστε μαζί τους τις πιο χαρούμενες στιγμές τους και θα σας το ανταποδώσουν στη συνέχεια με την πιο γλυκιά και καλή τους διάθεση. Γύρω στα τέσσερα πέντε αρχίζουν και τα παιχνίδια μέσα στο νερό με τη μπάλα, οπότε η διασκέδαση κορυφώνεται. Όλη αυτή η δραστηριότητα μαθαίνει στο παιδί πολλά πράγματα. Η παραλία πρώτα απ’ όλα είναι τόπος συνάθροισης και κοινωνικοποίησης. Και τα πιο εσωστρεφή παιδιά μπορούν να ωφεληθούν από το παιχνίδι με τα άλλα παιδιά ή τους γονείς. Γιατί τώρα είναι η περίοδος που θα έρθουν πιο κοντά και με τους γονείς τους, ιδίως τον πατέρα, να γελάσουν και να περάσουν καλά μαζί.

Σχολική ηλικία
Σ’ αυτή την περίοδο τα περισσότερα παιδιά ξέρουν πλέον να κολυμπάνε και το παιχνίδι μέσα στο νερό κυριαρχεί όλη την ώρα της παραμονής τους στην παραλία. Οι δραστηριότητές τους τους δίνουν αυτοπεποίθηση, αφού βλέπουν σιγά σιγά τις δεξιότητές τους να ανταποκρίνονται στις επιθυμίες τους. Τους αρέσει να κάνουν πιο πολύπλοκα πράγματα, αρχίζουν τις βουτιές με τις μάσκες, παρατηρούν τα ψάρια. Εκεί γύρω στα δέκα μπορούν πλέον να ξεκινήσουν το ψάρεμα. Μέχρι τα επτά, τα παιδιά δεν απορρίπτουν το παιχνίδι με τα κουβαδάκια, μόνο που δεν έχει διάρκεια. Θα φτιάξουν… παλάτια στην άμμο για λίγο. Μετά κάποια άλλη δραστηριότητα θα τους… κλείσει το μάτι και θα εξαφανιστούν. Από τα εννιά-δέκα μπορούν να παίξουν πλέον –άλλα περισσότερο, άλλα λιγότερο- ρακέτες ή μπιτς βόλεϊ στην παραλία, αν και η θάλασσα είναι αυτή που κυρίως τα προσελκύει. Παρέες, φιλίες, επαφές, κοινωνικοποίηση, εξωστρέφεια, παρατήρηση, επαφή με τη φύση είναι το όφελος από την παραμονή κοντά στη θάλασσα. Μάλιστα, αυτή η επαφή πολλές φορές βοηθά τα παιδιά να ξεπεράσουν πολλά προβλήματα και φοβίες.

Πηγή: infokids